Kerlingarfjoll (Kerlingarfjöll) to prawdziwa perełka dla wszystkich miłośników przyrody i spędzania czasu na świeżym powietrzu.
Kerlingarfjoll to piękne, niezwykle kolorowe pasmo górskie (pochodzenia wulkanicznego, naturalnie), niedaleko od drogi F35 na wyżynie islandzkiej. Między bajecznie kolorowymi górami płyną tu gorące potoki o temperaturze przekraczającej nawet 100 ℃, spowijając całą okolicę w gęstych kłębach pary wodnej. Jednocześnie z wielu fumaroli i błotnych źródełek cały czas uszu dochodzi syk, bulgotanie i odgłosy wrzenia. Nawet krótki spacer w dolinie Hveradalir zostawia wspaniałe wspomnienia na całe życie.
Mapa regionu Kerlingarfjoll
Na niebiesko na planie zaznaczona jest droga dostępna dla samochodów (4×4), na czerwono – szlaki piesze.
Film: Kolorowe, wrzące góry Kerlingarfjoll.
Sercem i najpopularnieszą atrakcją rejonu Kerlingarfjoll jest obszar geotermalny Hveradalir. Ze schroniska Asgardur można do Hveradalir dojechać krótką i wygodną, ale jednak dość stromą drogą (4×4!).
Wyjątkowość Hveradalir wynika przede wszystkim z jego geologii i malowniczego otoczenia. Obszar ten jest otoczony górami ryolitowymi, więc okolica jest spektakularnie kolorowa i wygląda niczym z innego świata. Być może jest tu nawet bardziej kolorowo niż w słynnych Tęczowych Górach w Landmannalaugar.
Mistycznego klimatu Hveradalir dopełniają bulgoczące źródła, parujące rzeki, wulkaniczne dymy wydobywające się wprost ze zboczy gór, ośnieżone szczyty górskie i soczyście zielony mech pokrywający brunatne podłoże. To jedno z niewielu miejsc, które naprawdę urywają głowę…
Teren jest dobrze utrzymany i bogaty w bezpieczne, dobrze oznakowane trasy spacerowe i punkty widokowe. Do wszystkich głównych gorących źródeł, prowadzą schody. Są one dużym udogodnieniem zwłaszcza dla osób starszych.
Kerlingarfjoll jest młodym pasmem wulkanicznym, utworzonym ze skał ryolitowych oraz ciemnych i jasnych skał z popiołu wulkanicznego. Ze względu na swoją budowę, majestatyczny i niezwykle barwny krajobraz oraz dużą energię geotermalną obszar ten ma bardzo dużą wartość przyrodniczą. Szczyty zdobi tu kilka małych lodowców, a góry nieustannie zmieniają kolory w zależności od światła, pory roku i pory dnia. Najwyższe szczyty okolicy wznoszą się na wysokość 1477 m.n.p.m., ale najniższe miejsca znajdują się nawet na tylko 6 m.n.p.m., więc widoki potrafią być naprawdę wspaniałe. Między górami przepływają rzeki Kisa i Asgardsa (Ásgarðsa), dzieląc pasmo na dwie części: wschodnią i zachodnią.
Roślinność na tym obszarze jest raczej skąpa i rzadka. Przetrwać mogą tu wyłącznie najprostsze termofilne (ciepłolubne) mchy i porosty, takie jak sit członowaty (juncus articulatus), nagoszek rozdęty (gymnocolea inflata), kruszownica sztywna (umbilicaria vellea) czy gliniec właściwy (thrombium epigaeum).
Aby dotrzeć do Kerlingarfjoll, jedź drogą 35 (Kjalvegur, na mapach Google – F35), a następnie skręć na wschód w F347. Skrzyżowania i drogi są świetnie oznaczone – nie sposób się tu zgubić – ale droga ta otwiera się zazwyczaj dopiero na początku czerwca i już około 20 września może być zamknięta z powodu śniegu. Jeśli chcesz tu dojechać wiosną lub jesienią sprawdź stan drogi na road.is, jednak od października do maja, na 99% drogi będą zamknięte.
Mapa: Dojazd do Kerlingarfjoll (kliknij żeby aktywować).
Do Kerlingarfjoll, a tym bardziej do Hveradalir, trudno będzie dojechać samochodem, który nie ma napędu 4×4. Chociaż na zdjęciach w galerii poniżej widać, że jak najbardziej jest to możliwe, ale towarzystwa ubezpieczeniowe i wypożyczalnie samochodów zwykle zakazują jazdy po drogach górskich samochodami nieterenowymi. Kjalvegur „stracił” status drogi górskiej (F) i oficjalnie jest zwyczajną drogą 35, ale sprawdź w swojej wypożyczalni jak do tego podchodzi.
Poza tym droga F347 łącząca drogę 35 ze schroniskiem Asgardur to już na pewno droga górska. Przejechać nią trzeba tylko ok. 10 km i nie jest ona bardzo stroma, nie ma na niej także brodów przez strumienie, ale jednak dla zwyczajnego samochodu z pewnością jest to wyzwanie. Bez napędu na obie osie raczej tego nie polecam.
Natomiast dla samochodów z napędem na obie osie dojechanie tutaj (w okresie letnim!), chociaż droga jest szutrowa i momentami dość stroma, nie stanowi absolutnie żadnego wyzwania.
Można tu także dojechać autobusem linii SBA 610 zarówno z Reykjaviku, jak i Akureyri (zobacz: Rozkład jazdy linii 610 (Kjolur Route)).
Cześć, wiesz może czy do schroniska dojadę Dacją Duster bez napędu 4×4? Jeśli to będzie trudne, to czy jest gdzieś możliwość zostawienia auta przy drodze 35 i przejście pieszo do Kerlingarfjoll? Dzięki i super kuszący opis miejsca!
dojazd bez 4×4 będzie trudny; szczególnie końcówka, dojazd do tej pięknej okolicy już za schroniskiem to jazda po dość stromych szutrach; poza tym pewnie wypożyczalnia nie pozwala jeździć od drogach F bez napędu 4×4 :-/ A zostawić auto i dojść też trudno, bo to dość daleko od drogi 35 🙁 Także no nie bardzo to widzę niestety
Myślę, że w lecie do drogą F347 do schroniska spokojnie da się dojechać nawet bez 4×4 to ok. 9 km. Myślę, że w okolicah schroniska (w 2022 była tam budowa) można zostawić auto. Z tamtąd ok. 6 km. Ewnwtualnie spokojnie można zostawić auto w miejscu gdzie łączą się F35 i F347, ale wtedy do przejścia będzie ok. 15 kilometrów w jedną stronę. W każdym razie na pewno warto tam się wybrać. Dla mnie lepsze niż Landmannalaugar.
Aktualnie kemping Asgardur nie działa, trwają tam prace budowlane (wygląda na hotel)