Zimą na górnym szlaku z pewnością przydałyby się raczki, ale zimą zdecydowana większość samochodów (także tych 4×4) i tak nie da rady dojechać na ten górny parking, bo droga dojazdowa nie jest odśnieżana.
Reykjadalur to przepiękna dolina z gorącym górskim strumieniem. Leży ona nad miejscowością Hveragerdi (Hveragerði), ok. 50 km na wschód od Reykjaviku, w południowej części tzw. Złotego Kręgu.
Reykjadalur – niezwykły gorący strumień
Pełna gorących źródeł i basenów błotnych dolina Reykjadalur jest idealnym terenem rekreacyjnym, słynącym z gorącego strumienia, który płynie jej środkiem i z którego można korzystać przez cały rok. Jest to na pewno jedno z najbardziej niezwykłych islandzkich gorących źródeł.
Górna część Reykjadalur
Kąpiel w gorącym strumieniu “po prostu” płynącym przez piękną górską dolinę, to absolutnie niezapomniane przeżycie, szczególnie jeśli np. masz w pamięci wrażenia z kąpieli w lodowatych strumieniach Bieszczadów, Alp czy Pirenejów…
Reykjadalur — wskazówki i informacje praktyczne
- strumień w dolinie Reykjadalur – jak większość strumieni górskich – jest bardzo płytki; żeby zanurzyć się w nim całkowicie trzeba położyć się na dnie w jednym z głęboczków;
- w miejscu, w którym strumień osiąga użyteczne temperatury wybudowano pomosty, drewniane zejścia i osłony przeciwwiatrowe, przy których nieco łatwiej się przebrać;
- koniecznie zabierz ze sobą wszystko, czego potrzebujesz do kąpieli – kostium, ręcznik, coś do jedzenia i picia – na górze nie ma żadnego sklepiku itp (okresowo czynne są takowe na parkingu na dole); warto też być przygotowanym na ew. zmianę pogody – w dolinie nie ma wiat przeciwdeszczowych itp;
- do doliny prowadzą dwa szlaki – jeden (popularniejszy) od dołu, a drugi od góry; oba są przepiękne widokowo; zobacz niżej czym się różnią i kiedy i jak można z nich skorzystać;
- nie ma żadnych opłat za wejście do doliny czy korzystanie ze strumienia, ale dolny parking jest płatny (2025 r.: 1000 koron za 5h; w aplikacji Parka to strefa 8204);
- wycieczka do Reykjadalur to wspaniałe przeżycie o każdej porze roku, o ile tylko nie pada deszcz;
- nie należy zbaczać z wyznaczonego szlaku – służy to zarówno ochronie przyrody, jak i naszemu bezpieczeństwu w pobliżu gorących źródeł;
Warto również wybrać się na spacer do geotermalnego regionu Hverasvaedid (Hverasvæðið) w centrum miasta.
Jak dotrzeć do Reykjadalur? Wybierz lepszą trasę
| Dwie trasy dotarcia do Reykjadalur – porównanie | ||
|---|---|---|
| trasa klasyczna – dolna | trasa alternatywna – górna | |
| punkt startowy | parking na północ od Hveragerdi, przy Reykjadalur Café 📍 Pinezka |
parking przy drodze 816 📍Pinezka |
| droga dojazdowa | asfaltowa, miejska, dla każdego auta | szutrowa, wyboista, nieodśnieżana, wskazany napęd 4×4 także latem |
| trudność szlaku | minimalna – szlak łagodny, szeroki | średnia – szlak miejscami nieco stromy i pochyły |
| czas dojścia | ok. 60 minut | ok. 20 minut |
| ilość turystów | duża | minimalna |
| parking | duży, płatny – 1000 ISK (ok. 30 zł) za postój do 5 godzin | malutki, dziki, ale bezpłatny |
| dla kogo najlepsza? | dla rodzin, osób preferujących spacery, aut 2WD | dla osób przygotowanych do szlaków górskich, aut 4×4 |
Mapa: dojazd do dolnego parkingu Reykjadalur
Aby dotrzeć do Reykjadalur mamy do dyspozycji dwie trasy – od dołu i od góry. Dolna dostępna jest przez cały rok, natomiast górna realnie tylko poza okresami zalegania śniegu.
Mapa: dojazd i szlaki piesze do doliny Reykjadalur
Opcja 1: Szlak główny z Hveragerði (całoroczny, płatny)
Widok na start szlaku z dolnego parkingu
Od tej strony można się dostać do Reykjadalur przez cały rok. Z drogi nr 1 zjeżdżamy do miasteczka Hveragerdi i przejeżdżamy na jego północny koniec i jeszcze trochę dalej. W końcowej fazie podążamy na północ za drogowskazami. Latem ten dolny parking bywa dość mocno zajęty i czasem trzeba zostawić auto nieco wcześniej.
Szlak do doliny zaczyna się na parkingu i jest jasno oznaczony. Podejście zajmuje ok. godziny, a przy szybkim tempie marszu ok. 45 minut, ale pozbawione jest stromych fragmentów. Powrót zajmuje podobną ilość czasu. Szlak jest dobrze utrzymany i szeroki. Zimą warto zabrać ze sobą raczki, bo fragmenty szlaku mogą być wyślizgane i oblodzone.
Samo wejście na szlak, do doliny i strumienia jest bezpłatne. Płatny jednak jest parking – obecnie to 1,000 ISK (ok 30 zł) za postój do 5 godzin. Płacimy w aplikacji Parka – strefa 8204.
Opcja 2: Szlak od szczytu doliny (krótszy, dla 4×4)
Widok na Reykjadalur z górnego szlaku
Żeby dostać się do Reykjadalur od góry, z Hveragerdi musimy wyjechać w kierunku zachodnim (w stronę Reykjaviku) i ok. 2 km za serpentynami zjeżdżamy w prawo na niewielką szutrową drogę. Jadąc od strony Reykjaviku nie ma skrętu w tę drogę – musimy zjechać do Hveragerdi i zawrócić.
Droga dojazdowa jest wyboista. Latem poradzi sobie z nią każdy samochód, ale odradzałbym wjeżdżanie na nią najmniejszymi autami, typu Kia Picanto. Po ok. 5 km malowniczej jazdy docieramy na niewielki parking.
Górny parking jest malutki. Przy odrobinie szczęścia zmieści się na nim 10 pojazdów, ale nie więcej. Jeśli brakuje już miejsc, możesz pojechać ok. 1 km dalej, na kolejny parking, choć szlak stamtąd jest oczywiście dłuższy (ale nie musisz wracać pieszo na ten pierwszy parking – znajdź szlak prowadzący wprost z drugiego parkingu np. w aplikacji mapy.com).
Z górnego parkingu do doliny Reykjadalur prowadzi wyraźna ścieżka. W górnej i dolnej części ścieżka ta jest bardzo wygodna i płaska, ale jej część środkowa – samo zejście w dół do doliny – jest nieco strome.
Zimą na górnym szlaku z pewnością przydałyby się raczki, ale zimą zdecydowana większość samochodów (także tych 4×4) i tak nie da rady dojechać na ten górny parking, bo droga dojazdowa nie jest odśnieżana.
Przejście szlakiem do doliny to ok. 1.5 km i 20-30 minut marszu. Droga powrotna – pod górę – zajmuje ok. 30-40 minut.
Pinezki Google Maps do kluczowych punktów na górnej trasie:
Którą drogę wybrać? Porównanie
Obie trasy do strumienia w dolinie Reykjadalur mają swoje zalety i przewagi. Wybór zależy więc od twoich preferencji, oczekiwań oraz oczywiście od pory roku, w której odwiedzasz Islandię.
Jeśli jedziesz na Islandię zimą, górna droga jest prawie na pewno poza twoim zasięgiem.
Droga dojazdowa do górnego parkingu jest nieodśnieżana, więc przejazd nią w czasie zalegania śniegu wymaga wysoko zawieszonego auta, najlepiej na specjalnych dużych kołach i oponach. Zwyczajne auto z napędem 4×4 zimą tu sobie nie poradzi. Zimą na pewno wybierz dolny szlak i start z parkingu w północnej części Hveragerdi.
Również jeśli poruszasz się po Islandii zwyczajnym samochodem lub dużym motorhome, to nie ma sensu ryzykować uszkodzeń podwozia (które zawsze są wyłączone z ubezpieczenia!) i lepiej jest wybrać dolną trasę. Tam na parking dojedziesz wygodnym asfaltem i twojemu autu – choćby było najmniejsze – nic nie zagraża. Wprawdzie przy sprzyjającej pogodzie dasz radę wjechać na górny parking praktycznie każdym autem, ale nie warto ryzykować uszkodzeń auta.
Finalnie, wybierz dolną trasę jeśli ktoś w waszej grupie ma problemy z poruszaniem się.
Jeśli ta osoba jest w stanie iść po lekko nachylonej szutrowej drodze, ale ścieżka czy prosty szlak górski byłby dla niej ryzykowny – wybierz dolną trasę. Szlak prowadzący z dolnego parkingu jest znacznie wygodniejszy, mniej nachylony i lepiej utrzymany. Natomiast ten prowadzący z parkingu górnego jest bardziej stromy, pochyły i sypki. W porównaniu do szlaków tatrzańskich jest oczywiście trywialnie prosty, ale jednak osoby o ograniczonej sprawności fizycznej nie powinny go wybierać.
Jeśli żadne z powyższych zastrzeżeń ciebie – i twojej grupy – nie dotyczy, to na pewno lepszy jest szlak górny. Sam szlak jest krótszy, mniej zatłoczony i oferuje jeszcze lepsze widoki, niż szlak dolny. No i parking jest za darmo, a to już na Islandii rzadkość.
W szczycie sezonu dodatkowym minusem górnej drogi jest to, że górny parking jest naprawdę mikroskopowych rozmiarów (10 samochodów maksimum). Latem jest więc duża szansa, że trzeba będzie przejechać dalej, na kolejny parking. Stamtąd szlak na dół jest wprawdzie nieco dłuższy, ale za to ludzi na nim jeszcze mniej 🙂
Fauna i flora doliny Reykjadalur
Dolina powstała przez erozję lodowcową w kraterze wygasłego wulkanu (wulkan był aktywny ok. 120 tys. lat temu). Powstała więc dzięki dwóm najważniejszym siłom na Islandii.
Roślinność tych obszarów została ukształtowana przez działalność geotermalną i obejmuje bujne podmokłe zbiorowiska roślinne kwitnące w pobliżu gorących potoków i ciepłych źródeł, a także tereny mszyste w suchszych partiach. Na tym terenie występują różne ciepłolubne gatunki mchu (niektóre zagrożone) oraz bardzo rzadkie barwne mikroorganizmy.
Zdjęcia z Reykjadalur
Masz pytanie? Chcesz coś dodać? Napisz komentarz! :-)
[komentarze są moderowane ręcznie, więc pojawiają się z opóźnieniem]
16 odpowiedzi do “Reykjadalur – gorąca kąpiel w górskim strumieniu”
Dodaj komentarz
Hej, planujemy wyjazd na wyspę w styczniu.
Czy w styczniu da się dojechać do tego źródła i czy da się tam zimą kąpać?
Znacie inne gorące źródła, w których można się zimą wykąpać?
na parking na dole da się dojechać bez problemu, a czy szlak do 'kąpieliska’ jest przedeptany to zależy od tego ile czasu minęło od ostatnich opadów śniegu; ale co do zasady można korzystać cały rok; w ogóle z większości / wszystkich takich dzikich miejsc można korzystać cały rok, chociaż niektóre z nich okresowo nie są aż takie gorące (co niekoniecznie zależy od zimy, ale zimą jest nieco bardziej przykre); polecamy artykuł o Top 10 źrodełek i tamtejszą mapę WSZYSTKICH źródełek 🙂 o tu: WSZYSTKIE gorące źródła i baseny Islandii [+ Top 10]. Oczywiście aktualnie – przynajmniej do końca listopada – nieczynna jest Błękitna Laguna, ale to oddzielny temat…
Hej
Planuje odwiedzić Islandię w połowie września i bardzo mi pomagają Twoje opisy. Kilka nocy chciałbym spędzić w namiocie (aczkolwiek zdaję Sobie sprawę że nice moga byc dosyć chłodne) stąd moje pytanie czy mógłbym sie rozbić gdzieś obok gorących źródeł czy dopiero na polu kempingowym ? A może jesteś w stanie polecić jakieś ciekawe miejsca pod namiot niekoniecznie muszą być to pola
co do zasady namiot na ziemi możesz rozbić wszędzie, o ile gospodarz nie zabrania, ale prawda jest taka, że w wielu miejscach nawet stoją zakazy kempingowania ?♂️ nie umiem polecić konkretnego miejsca, ale coś znajdziesz na pewno
Super wpis! A czy można tam dojechać jakimś autobusem z Reykiaviku?
cóż, linie 51 i 52 z dworca (?) Mjodd (południowo-wschodni Reykjavik) jadą do Hveragerdi, czyli miasteczka „u stóp” doliny; sam przejazd to tylko ok. pół godziny, ale z przystanku autobusu do parkingu przy początku szlaku jest ok. 4 km, czyli prawie godzina marszu (po drodze miasteczko, park geotermalny itp, ale jednak to godzina); i dopiero potem zaczynamy drogę po szlaku, a to znowu 40 minut do godziny w jedną stronę; więc da się autobusem z Reykjaviku, ale to się robi właściwie wycieczka na cały dzień…
Dzięki wielkie za odpowiedź i w ogóle wszystkie super przydatne informacje.
W razie wolnego dnia – taka wycieczka może być mega ciekawą przygodą 🙂
Pozdrawiam
Zdecydowanie – kiedy jest ładna pogoda, to jest to chyba najlepsze gorące źródło w całej Islandii, a dzięki temu być może nawet najfajniejsza rzecz, jaką można w czasie wycieczki zrobić 🙂
Witam serdecznie!
Dziękuję bardzo za świetny wpis, od wczoraj czytam tego bloga, i znalazłam tu wiele użytecznych informacji.
Mam pytanie – wybieramy się z partnerem na Islandię pod koniec kwietnia na 5 dni, chcielibyśmy wypożyczyć samochód (raczej z napędem na 4 koła), i odwiedzić właśnie Reykjadalur. Myślisz, że nie powinno być problemów o tej porze roku z dojazdem do doliny? Czy też dostaniu się do samego źródła?
Pozdrawiam,
Agnieszka
pod koniec kwietnia nie powinno być problemu z dostaniem się do doliny i źródła; samochodem oczywiście przyjeżdżacie na parking na dole, po czym idziecie na piechotę, ale nawet i na górze nie spodziewałbym się (dużo) śniegu, więc myślę, że dojdziecie bez kłopotu; oczywiśćie to okres przejściowy itd, ale jednak musielibyście mieć sporego pecha, żeby dojście było trudne; na marginesie – pod koniec kwietnia, jeśli jedziecie tylko na 5 dni i zakładając znowu że nie traficie akurat w jakąś wyjątkową anomalię, to napęd 4×4 przyda wam się wyłącznie do wjazdu na Dyrholey (gdzie alternatywnie można dojść ok. 1 km z parkingu Kirkjufjara) oraz potencjalnie do obejrzenia wodospadu Haifoss (chociaż jak zobaczysz w komentarzach pod tamtym artykułem ktoś napisał, że wjechał bez problemu i to kamperem bez 4×4); także jeśli nie będzie jakoś szczególnie źle, to do haifoss też dojedziecie bez 4×4; rozumiem, że w 4×4 człowiek czuje się pewniej i jeśli różnica w cenie jest niewielka, to czemu nie, ale jeśli różnica jest znacząca, to tańszy samochód 4×2 też da radę 🙂 więcej o tym oczywiście tu: Jaki samochód wynająć na Islandii
Ok, dziękuję bardzo za informację:)
„45 km na zachód od Reykjaviku”
nie na zachód, tylko na wschód 😉
spoko wpisy, jedne z lepszych o Islandii, potwierdzam to co napisała przedmówczyni :)))
OMG! Oczywiście że na wschod! Dzięki i poprawione ???
„45 km na zachód od Reykjaviku”
nie na zachód, tylko na wschód
spoko wpisy, jedne z lepszych o Islandii
guilty as charged – oczywiście że na wschód! poprawione i dziękuję
I’m amazed, I have to admit. Seldom do I encounter a blog that’s equally educative and entertaining, and without a doubt, you have hit the nail on the head. The problem is something which too few folks are speaking intelligently about. I’m very happy I came across this during my hunt for something concerning this.